eğer şimdi 10 yaşında olsaydım

çoktan uyanmıştık mezarlığa gitmek için. dünden alınan ucuz bayramlıklarımı annem ütülemişti ben ve kardeşlerim heyecandan uyuyamamıştık çünkü bütün akrabalarım nenemlere gelecek 7 sulale orda toplanacaktık. kendime ufak bir çantadan bozma bişey ayarlamıştım içine bol bol şeker atabilmek için. sonra babamgil bayram namazına giderdi bütün köy caminin önünde sıraya dizilir bayramlaşırdı
biraz ilerde bir itiş kakış olunca anlardık kesin orda uzun zamandır konuşmayan ya iki kardeşi barıştırmaya çalışıyorlar ya da iki eski dostu.biz elimizde şeker mezarlıkta saf saf dolanırken herkesin büyük taşlar önünde neden ağladığını çözmeye çalışırdık bazen etkilenir boğazımıza düğümlenirdi o şekerler sebebini bilmeden bizimde gözlerimiz dolardı.
.
kurban kesilirken babam söylenmeye başlar acıktık diye bir yandan da köyde gezinen arkadaşlarını çağırırlardı buyrun yemek yiyelim diye. öyleydi işte. çok eskiden öyleydi. aradan 18 sene geçti. herkese iyi bayramlar