inci sözlük yazarı olmanın verdiği utanç

eskiden gurur duyardım inci sözlük yazarı olduğum için, ego'yu çakmak olarak varsayarsak bu da kibrit gibi bi' şeydi, özgüven sürtünmesi. görmediğin, tanımadığın ailendi buradakiler, tek cümleleri dahi sana sarılırdı, yalnızlığını unuttururdular. azınlıktın, sorulmazdı sözlük yazarı olup olmadığın, kimse bilmiyordur düşüncesiyle açılmazdı belki de konusu. gurur vericiydi bu durum. düşünsenize, evinizde sakladığınız gizli güç kaynağı gibi, süperkahramanımsı. yalnız olamazdın, cümleleri yaratan insanlar, insanları yaratmanı sağlayan cümleler vardı burada, kafanda. buradaki çoğu kişinin sözlüğe verdiği emeğin yanında benim verdiğim emek osuruk gibi kalır herhalde, emek vermeye çalıştım, yedek ailem gibiydi burası. sosyallik masturbasyonu var ya hani? sıkılacağını bildiğin halde herhangi bi' insanla herhangi bi' diyaloga girme ihtiyacı, gibimsonik bi' kafede gibimsonik insanlarla çay içip gibimsonik muhabbetler etmek. inci sözlük ise o masturbasyonun sonu, orgazmı idi, kasıla kasıla zevk aldığın. o kadar güzel yeri var ki kafamda buranın, ütopyam. anlata anlata bitiremem herhalde inci sözlüğü.

velhasıl, şimdilerde utanır oldum. "incici misin?" diye sorduklarında yüzüm kızarır oldu, "öyle mi sorulur o soru?" deyip yüzüne tekme atacak gibi olursun fakat, adam haklı. "evet" demeye dilin varmaz, "hayır" desen katil olacaksın. öyle bi' konuma geldi ki inci sözlük, saçmasapan insanların temsil ettiği. tamam, hala var burada o güzel insanlardan, azınlık kısmından. fakat azınlık olarak duruyor onlar hala. ne yazık ki sonradan gelen çoğunluk "gibko" insanlardan oluştuğundan dolayı "kurunun yanında yaş da yanar" sözü göz kırpıyor burada bize. gerçekten üzülüyorum bu duruma, fakat elden bi' şey gelmez ki. yazık oldu aileme.
velhasıl-again, çoğunuzun zütünü gibeyim be.
bu da şarkı; http://youtu.be/yNDUU4gHCuE

selametle.