genç bir ss subayı iken

hemen üstümü giyindim ve hiç kimseyle konuşmadan 785. odaya gittim çocuğu alıp kelepçe ve zincire vurarak odama getirdim. "konuş" dedim. çocuk iğrenç bir kahkaha atıyordu. bu beni daha çok korkutuyordu. "konuş ulan huur çocuğu" diye bağrınca kahkaha yerini çığlığa bıraktı. çocuk hiç birşey olmadığı halde çığlık atıyordu. ama nasıl çığlık kulağım patlıyacak sandım. dayanamayıp 46 numara postalla ağzına koydum tekmeyi.

çocuk bayılmıştı. ayıldığında "o gün odaya gelmemeliydin" dedi. ben biraz korkarak "nedne? ne yapıyordunuz orada söyle yoksa ölürsün" gibi laflar ettim. çocuk yavaş yavaş sökülmeye başladı.

çocuk;
"ain yapıyorduk ladinoyu özgür bırakıp sizi öldürmeyi planlıyorduk ama sen geldin"

ben;
"ne yani şu an özgür değil mi? hem nereye kayboldu ki bir anda"

çocuk;
"sen ladinosun o senin ruhunda geziyor. eğer gelmeseydin benim ruhuma girecekti. ben masum bir çocuğum ve onu kontrol edebilirim. ama sen dünya üzerinde ki en günahkarlardan birisin. buda onun şeytani yanını besliyor."

bu söylediği beni derinden etkilemişti...