genç bir ss subayı iken

ilk başta işler yavaş ilerliyordu. Halk eşitlik filan diyordu. kimse bizi giblemiyordu hitler desen tarikat marikat işleriyle uğraşıyo. bende laftan girdim gençlik kollarına iş bulsunlarda eve ekmek zütüreyim diye.

bizim bu hitler çok değişik bi herifti ben biraz korkuyordum bundan. işte böyle el sıkışırken filan gözlerimin içine öyle bir bakıyordu ki domaltıp gibse "hadi yavrum bi' daha vur" diyecektim. Ben biraz araştırdıktan sonra bunun tibete gittiğini işte bizim ırkımızın tanrı insan olduğunu savunuyormuş. ulan dedim kendi kendime acaba atayız mı bu adam ama değilmiş. Yani pek belli etmiyordu dinle ilişkisini.

Biz arkadaşlarla gençilk kolunda olduğumuzdan hep böyle halka el ilanı dağıtıyoruz. bir gün
Wiesengelände an der Borussenstraße parkının o taraflarda gezerken böyle 10 - 15 komünik gördük. bunlar bize diyor "gibtirin gidin lan bu mahalleden adamın böbreğine takarız emaneti" tabi benimde gözlerim cavyaklı. "sen kimsin ulan çakma che" dedim. demez olaydım ortalık karıştı.

Rehwiese und Nikolassee'den abileri filan geldi biz kaldık 30'a karşı 5. Ben, Dagoberto,
Schaffer, Stirling, Dietrich. Altımıza sıçıcaz korkudan. "adam mısınız lan dıbına kodum komünikleri bekleyin bizde çağıralım adam". "tamam" dediler.

hemen ben bir koşuSchülerruderverband Wannsee stadının ordaki bara gittim topladım rahat 40 kişi. gittik laaps laaps vurduk gibtik analarını...