1. 1.
    0
    Mutlu geçen bir günün gecesinde yine kafam dalgındı. Ne yapıyordum ben ? Sevdeye olan aşkımın değerini anlamaya çalışırken edaya umut veriyordum. Karmakarışık duygular içindeydim. Sevde anneme " anne " derdi. Annem de ona " kızım " diyordu. Bu kadar yakınlardı. Çünkü evleneceğimizi düşünüyordu. Gerçekten kızı olarak görmeye başlamıştı onu annem. Ben de öyle düşünüyordum. Çocuklarımız olunca onlara " biz küçüklükten beri beraberiz, çocukluk aşkıyız." diyecektik. Ben ona " eşim " o bana " kocam " diyecekti. Sevde de çok güzel kızdı. Doğal turuncu saçları, beyaz tenli, gamzeleri olan, biraz balık etliydi. Gerçekten çok güzeldi... Sabah oldu. Telefona baktım sevdeden mesaj gelmiş. " antalya'ya gidiyoruz aşkım. 2 hafta sonra yanındayım. Kötü gününde yanında olamadığım için özür diliyorum. gelince hepsini telafi edeceğim. Seni seviyorum. " sadece mesajı okudum ve kapattım. Eda'nın yanındayken mutluydum, sevdeyi unutuyordum. Ama her mesaj attığında kalbime bir basınç geliyor ve daralıyordum.
    ···
   tümünü göster