1. 1.
    0
    öncelikle kendi problemlerimi anlatayım. yaşım 25. annem ve babam bu geçtiğimiz ramazan bayramı'nın 3. gününden beri ayrılar. anneme ve kardeşime ben bakıyorum. bu yaz kavga, ayrılık, cenaze falan derken çok yıprandım pgibolojik olarak. öncesinde de çok mutlu olduğum söylenemez ama şu anki durumumumdan katbe kat iyiydim. benim sorunum; annem, kardeşim ve kendime yeni oturtmaya çalıştığım düzeni sağlamak ve buna alışmak. bir de iş bulamıyorum amk.
    kızın problemleri ise şöyle: Onun ailesi de çok küçükken ayrılmış. tek çocuk. kardeşi falan yok. pek dostu da olmamış doğru düzgün. insanlardan kaçmış hep. şu an bir şirkette stilist olarak çalıyor, arada da çekimlere gidiyor işte. maddi açıdan pek problem yaşamıyor benim gibi. ama çalışmaktan yorulmuş. annesine bakıyor. annesiyle de hala ergen gibi kavga ediyor sürekli. bi de lise, üniversite çağlarında arkadaş çevresi kuramayınca kitaplara vermiş kendini. entel takılıyor. amk louis ferdinand celine'e, samuel beckett'a, edip cansever'e falan farklı gözle bakıyor. kitaplardan alıntılar yapıyor konuşurken. kitaplardaki hayatlara özeniyor. bi bohem, bi trip, bi histeri modu var karıda sürekli.
    ···
   tümünü göster