babamın benim hayatımı sikine takmaması

binler geçen sene bu zamanlarda kıbrıstan arabalı vapurla mersin taşucu limanına gidiyorum.

dıbına koyim bir fırtına çıktı. zütünüz durur binler. beşik gibi sallanıyoruz dıbına koyim. battık batıcaz. fırtına var. çok yolcu da yok a.q içeride köşede bir yerde oturuyorum. tam karşımda 2 yaşlarında kızı olan bir karı oturuyor. ağlıyorlar resmen dıbına koyim. lan kız bi yandan karı bi yandan. herkes bir şeylere tutunmuş. yarra yedik resmen. hava kapkara olmuş göz gözü görmüyor. hortumun mu içindeyiz anlamadım ki gibim.

neyse işte birden bir anons geldi.

'yolcularımız kaptanınız konuşuyor. lütfen filika taraflarına yakın oturalım gemi her an batabilir '

anasını gibeyim kaptana bak. lan galeyana getirmekten başka bir gib yapmıyor. binler beni aldı bir mide bulantısı. lan konuşamıyorum sanki bir şey söyleyecek olsam bütün mideyi yere dökecem gibi. bir baş ağrısı girdi bi de. öldüm ölecem.lan hayatımın en kötü anı resmen. 1 saat geçirdim ölsem yeridir a.q. zütüm dört buçuk atıyor. lan o stresi yaşayacağıma öleyim daha iyi diyorum.

o sırada bir telefon geldi a.q o havada nasıl çekiyorsa. Baktım telefona babam. açtım sonra.

' oğlum naptın lan. nerdesin ' dedi aymaz zütveren

' baba vapurdayım başım ağrıyor midem bulanıyor çok kötü fırtına var. gemi battı batacak baba ' dedim

' ha lan neyse dur şimdi o mevzu değil. kömür aldık lan eve. şimdi ben hammala sordum da 150 lira dedi kömürü indirmeye. sen indir de aynı parayı sana vereyim bu pekekentlere gitmesin '

dıbına koyim canım boğazımda öldüm ölecem zütveren dümbüğün söylediği lafa bak. yayla evine hamal arıyor.

' kapat ya kapat ' dedim suratına kapadım amk.