bombok olan aşk hikayemi anlatacagım ibret alın

-devam-

Eve döndük.. yattım direkt.
Normalde böyle bir geceyi saatlerce düşünürdüm ama yorgunlukan geberiyordum.
Yaptıklarıma inanmıyorum.
Yapmamışım.
Olmamıştır böyle bir gece. olamaz dıbına koyayım
Sabah kalktığımda da aynı düşünce.
-Dün evde yatıp uyumuşumdur. Yok lan olamaz böyle bir şey- diyorum.
-bahadır senin dıbına koyayım- diyorum- niye zütürdün lan beni gibtiğimin yerine-

Yemek yedim.
Zaten babamdan kalma dayağın verdiği şekil nedeniyle, çok belli olmuyordu yeni yediğim dayağın izleri suratımda.
Hiçbir şey yapmadan oturuyorum. Saatlerce.
Polis işin içine girer mi, onu düşünüyorum.
Peder öğrenirse, dövmez dövmez bu sefer. hiç uğramaz öldürür.
Kafamda milyon fikir.

Mesaj geldi.
Zden.
-Konuşmamız lazım-
cevap atmadım.

Bir süre sonra
-merak etme başın belaya girmeyecek ama konuşmamız lazım-
cevap atmadım.

Aradı açmadım
açmadım.
bir daha
yine, Açmadım.

Bir süre sonra mesaj
-sadece sen ve ben konuşacağız-
cevap atmadım

Bir süre sonra
-w şikayetçi olmayacak, söz verdi. -
-lütfen x-
cevap yok

Yine aradı.
Açmadım.

Telefonu kapatamıyorum.
O mesaj atıyor .
kapatamazdım telefonu.
Cevap veremezdim ama kapatamazdım gibtiğimin telefonun. Ne diyeceğim amk.
Ne diyebilirim. - diyorum
ama başka bir şey daha var.
bana mesaj atıyor lan. sürekli atıyor.
sürekli arıyor.
sırf beni düşünüyor o an.

diğer mesele var tabii
Z yi düşürdüğüm durumu düşündükçe, sinirden kendimi gibiyorum.
Bir yandan da,
-iyi ki vurdum huur çocuğuna- diyorum.

Evden dışarı çıkmadım yine 3 gün
4. gün öğlen saatleri kapı çaldı.
Polis.
Aldılar beni.
Annem feryat figan
Ekip otosunda bahadır. Bakıyoruz birbirimize.
zütürdüler karakola.