bu başlığı her gün uplicam

3.gece

bu sefer sabah 6:30 da işe gidicem hemen yazıp yatıyorum. lise yıllarında da o sınıfın odak noktası olan sürekli espri yapanlardan değildim. sakin bir şekilde yerimde oturur tenefüste aldığım gazeteyi çıkarır ve okumaya başlardım. bir iki arkadaşım vardı binlik olsun diye haydar dümene yazılanları bağıra bağıra da okurduk bazen. belki de o yüzden sevebileceğim biri olmadı. insanın konuşacak bir kız arkadaşı bile olmaz mı arkadaş. yok işte ya yoktu dıbına koyim. aslında bu benim kolay etkilenme olayımdan dolayı da olabilirdi bilmiyorum ya da tipimin berbatlığından da ya da düzgün konuşamama özelliğim bilmiyorum ama kızlara karşı hep gerideydim. bir kızla konuşup arkadaş bile olamadım. ama gerçek şu ki şu an bile aynı düşüncedeyim. bir kızla bir erkek asla kanka olamaz selamlaşır yol üstünde konuşabilir ama kanka olamaz. ayrıca o kanka olanların ben feriştahını gibim verse ters yatırıp düz gibersiniz ya am paparaları sizi. hernese yeter bu kadar. yarın tekrar.

baykuştan selametle