izmirde yaşadığım pelin hikayesi

tekrardan cafelerde falan takılmak istedim, çay içtim, yanıma da gazete aldım entel görünmek istedim işte. gazeteyi okuyor gibi yapıyordum. haha baktım cafede de tık yok, en iyisi park gibi yerlerde takılayım dedim. belki oralardan bir şey bulurum dedim. parkta salıncakta sallanan çocukları gözlemledim. orada kızlar vardı ama hiç aldırış etmiyorlardı. bakmıyorlardı bana. iyice umutlar azalıyordu. saatte akşama geliyordu yavaş yavaş. zaman dolmadan birini bulmalıydım. 28 günün acısını bir şekil çıkarmak istiyordum. askerde sabun dele dele bir hale girmiştik zaten.

aylak aylak kordon'da yürür oldum. geldiğim yerlere dönüyordum artık. umutlar da git gide azalıyordu. çirkin bile olsa işimi görürdü, poşet moşet idare ederdik artık. ama izmir'de çirkin kıza denk gelmedim panpalar