1. 651.
    +4
    Uzaklaşıyordu.
    Bütün hayatım, bütün dünyam, kendim, aklım, kalbim sanki taşıdığı kahverengi çantanın içindeydi.
    Koluna takmış, zütürüyordu bütün varlığımı..

    yaa bu nasıl güzel bir yazmaktır
    ama ben okudukça kızmaya da başladım sana panpa
    kendine acımaktan zaten olmaz demekten o kadar arabesk-acılı bir halin var ki kızlar ne yapsın sen kendini zaten yargılayıp mahkum etmişsin
    ···
   tümünü göster