bombok olan aşk hikayemi anlatacagım ibret alın

-devam-

Z geçiyor ben dalıp gitmişim. Ona bakıyorum.

M -duyuyor musun beni- dedi.
Ne dedi, ne anlattı hiç bilmiyorum.
Tamamen aklım z ye gitti.
Uzaklaşıyordu.
Bütün hayatım, bütün dünyam, kendim, aklım, kalbim sanki taşıdığı kırmızı çizgili, kahverengi çantanın içindeydi.
Koluna takmış, zütürüyordu bütün varlığımı.
Utandım kendimden...
gibimin peşine düşmüş, karıya gidiyorum. Bahadırın peşine takılmış sürekli içiyorum. Tek bir amacım, tek bir uğraşım yok.
Z ye bakıyorum. bambaşka bir dünya.

dıbına koyayım, tamam kızı seviyorum. Ama ne yapıyorum onun için. Onu elde edebilmek için, istediği gibi bir adam olabilmek için ne yapıyorum?
Hiçbir şey yapmıyorum.
Sırf sitem ediyorum, küfür ediyorum. içiyorum. Ağlayıp zırlıyorum.

Beyler hiçbir kadın, acıdığı adama aşık olmaz. Sen birine aşık oldun diye kendine acırsın. O da sana acır. Tuhaf bir zevk almaya başlarsın bundan.
Böyle bir durumdayken, bu durumdan kurtulayım der ağzın her seferinde
ama içinden hiçbir şey gelmez.
Tamamen bırakmışsın kendini. Toplayamazsın.
Nedeni de şudur beyler.
Nereden başlayacağını bilemezsin.
Bir karakterin yoktur çünkü.

Kişilere göre davranıyorsundur.
Ben x im ve bu benim. Benim karakterim bu. Diyemiyorsun.
Z, ye, s ye , w ye hepsine farklı davranıyorsun.
Hepsi başka bir x tanıyor.
Adam olmak için herkesin bir x(ben) tanıması gerekir.
Sadece o zaman kendin olabilirsin.
-gitmem lazım, özür dilerim- dedim.
Cevap vermesini, bir şey demesini beklemeden kalktım.
Z nin peşinden gitmem lazımdı.
Bütün hayatım, kendim gidiyordu lan.
soyut kalbimin, somut varlığı gidiyordu dıbına koyayım. Duramazdım.
Z’nin arkasından, Çok yaklaşmadım yürüdüm.
Ne yapacağımı, düşünmüyorum. Ya da ne yapmam gerektiğini.

bu kadar güzelken, ne diye süslenir püslenirsin ki. güzel olmayanlar uğraşsın, senin buna ihtiyacın yok ki- dedim. içimden dedim.
Ne kadar çok tenezzül etmedin sevgime- dedim. içimden dedim.
gidip diyemiyorum.