bombok olan aşk hikayemi anlatacagım ibret alın

-devam-

Bahadırların garajına gittik önce. kimse var mı yok mu diye.
Garaj olarak anlattığım yer, binanın arkada tarafı 5-6 arabalık, ağaçlarla çevrili alan. Bahadırların, evinin bir kapısı o tarafa açılıyor.
O sıradaki bütün binalar böyle.
Hava kararmaya başlamıştı.
Girdik garaj kısmına, bahadırların annesi,
zehra,
zehranın annesiymiş ve
yine Zehraların bir akrabası kız. benden büyük, hafif tombul bir kız.
Bahadır annesinin yanında oturan, o binadan bir 40 lı yaşlarda kadın.
Bahadırların evinin garaja çıkan odasının önündeki alana masa koymuş. Okey oynuyorlar.
Çay yanlarında, hava serin, sırtlarında battaniye, ufo’da koymuşlar.
Muhabbet ediyor, bir yandan da okey oynuyorlar.
Bahadır- ooo- diye geçti yanlarına, başta annesine yardım etmeye bahanesiyle, yanlarında durdu.
Annesi halimi hatırı sordu. Bende aynı şekilde.
Ardından zehranın annesi kalkınca, onun yerine bahadır oturdu. okey bilgisiyle, zehraya hava atmaya çalışıyordu. -taş bilene gelir- falan filan. çoştukça çoşuyor yavşak. bundan bile medet umuyor yani

Zehranların akrabası olan kız, bana bakıyor bir yandan farkındayım.
– nermin teyze ben sıkıldım yerime geçsene biraz- dedi. Yancılık yapan kadına.
-ben bakkala gidiyorum bahadır, gelirm birazdan- dedim.
-ortadan kaybolma- dedi.

(zehranın akrabası olan kız, m. Diye anlatıyorum)

M arada lafa atladı.
-bende geleyim bakkala bir şeyler alacağım- dedi.
Ardından herkese sordu bir şeyler istiyor musunuz diye. Kimse bir şey istemedi.
Ben sormamıştım.
Yürümeye başladık. Kendini tanıttı kız. Bende adımı söyledim. Bakkala girdik. Sigara aldım.

O da enerji içeceği aldı. Saçma geldi bana. Neyse.
Dönüyordum binaya doğru.
-iki tur alsak, rahatsız olur musun, zehranın yanında sigara içmek istemiyorum- dedi.
Aslım tarzı bir sorunu varmış sanırım, sigara içmesine engel olmaya çalışıyorlarmış.
100 metre ilerde, park var.
Gittik oraya. Enerji içeceğiyle, yüklendi sigaraya.
Ne yapıyorsun, ne ediyorsun muhabbeti.
M iç mimarlık okuyormuş. ben 3 yaş büyük.
Yaş, okul, nerede oturuyorsun muhabbetinden sonra sustuk.
Bir şey deme gereği duymuyordum.
-bir sıkıntın mı var?- dedi.
-niye- dedim.

Karşıdan yürüye yürüye, z’nin geçtiğini gördüm.
Gördü bizi.
Zerre kadar umurunda bile değildi. O mesafeden anlıyordum bunu.

Ama uzun menzilli bir güzelliği var, o mesafeden vurdu yine de.