bombok olan aşk hikayemi anlatacagım ibret alın

-devam-

yolda farkında olmadan dürümü de atmışım amk.
bahadırı aradım. bisküvi al, biraları al dedim. parasını vericem.

bahadır getirdi malzemeyi. yumulduk.

ben sırf içiyordum. o anlatıyordu bir şeyler. o birinci biranın yarısına gelene kadar, ben 2. birayı bitiriyorum.
ertesi gün işe gitmeyecekse, karşılıklı 5 e tamamlıyoruz.
tabii ben çoktan biraları bitirmiş oluyorum. kafa kıyak. o hala içiyor. bitirene kadar. o süre içinde ben sırf sigara içiyorum. o gece 5 e tamamlıyordu.

o anlatıyor hala, ben dinliyorum. çok kıyak bir olay anlattı.

apartmanda bir kız varmış. zehra.
kızı sonradan gördüm, müthiş güzel. neyse.

annesiyle ikisi yaşıyormuş. anne dul, avukat. kız da benim yaşlarda. hukuk okuyor. ana-kız altlarında araba var. babası çok zenginmiş. genç bir kadınla evlenmiş.

kızı eklemiş facebooktan. zehrayı yani. kız kabul etmemiş.

ardından annesini eklemiş.
annesi de kabul etmemiş.

-oğlum mal mısın?- dedim.
- belli mi olur lan bu işler, bir şansımı denemek istedim.- dedi.

bahadır bunu anlatınca her şeyi unuttum. gülmekten yerlere yatıyorum. bozuldu bahadır biraz.

eve dönmedim. bahadırlar da kaldım o akşam.
sabahın köründe kaldırdı bahadırın annesi bizi, işe gidecekti bahadır. tezgahları var,(yerini söylemeyeceğim) babası vazgeçmiş bugün gitmekten, bahadırın izini iptal etmiş. o gitsin demiş. annesi de bir şekilde ayılttı bahadırı. ailesi dünya iyisidir, onu da diyeyim. her neyse.

bizimkileri aramayı unutmuşum. meraklanmışlar. sabah bir baktım telefona, derya deniz cevapsız arama.
aradım valideyi. toparladım durumu.

cevapsız aramalarda bilmediğim bir numara da vardı.
semtten anıldır diye tahmin ettim. sürekli numara değiştiyordu çünkü. beni gibseler, onun aramalarına dönüş yapmam. her seferinde başım belaya sokuyor pekekent.