bombok olan aşk hikayemi anlatacagım ibret alın

-devam-

def olup gitmek istiyorum yanından. sinirimi bozduğu için değil, bu hale geldiği için. içim açıyordu.

sessizlikten sonra, kulumu tutuyordu. biraz sıkar gibi.

- anlamıyorum x(ben). yemin ederim anlamıyorum. öpmekse, öptüm. ellemek mi istiyorsun al elle dedim. gel mi diyorsun, geldim. git mi gittim... - dedi.

sadece benden değil, takıldığı bütün erkeklerden bahsediyordu.
biraz azalan ağlaması, artmıştı. tutmuyordu kendini ağlıyordu.

-çok mu çirkinim. bu yüzden sevemiyor musunuz beni? adam gibi sahip çıkamıyor musunuz? bu kadar mı çirkinim.- dedi.
bütün gücüyle ağlamaya başladı beyler. ardından sarıldı bana. ben sarılmadım. başını omuzuma dayadı. biraz öyle durdu. kafasını, omuzuma vurmaya başladı. kolumu sıkıyordu bir yandan.

-biriniz bile aşık olamaz mıydınız bana?- dedi.

çok kere ne yapacağımı bilemedim ama en çok o an, ne yapacağımı bilemedim.
nasıl oldu bilmiyorum ama çıktı ağzımdan amk, çıkmaz olaydı

- sen birimize bile aşık mıydın?- dedim.

birden kaldırdı kafasını, ağlaması durdu, pgibopata bağlamış gibiydi.

- o huur çocugunu sana anlattım diye bana bunu yapıyorsun demi?- dedi.

o huur çocugu dediği, önceden de anlattığım gibi, antalyadaki emlak işi yapan evlenen adamdı. yavuz yani

korktum o anda ondan. öyle bakıyordu. müthiş bir sinirle. pişman oldum söylediğime.

-özür dilerim- dedim.
başını sağa-sola sallıyordu, müthiş bir hiddetle, dişlerini sıkıyor, çenesinin biçimi değişecek, o derece.

- nefret ediyorum senden... - dedi.
-en çok, senden nefret ediyorum... - dedi.

ilk defa bir kızdan o anda tokat yedim. vurdu, ardından koşmadan ama hızlı hızlı gitti.