bugün evden çıkmayacağım

bir keresinde, geçen sene, bir arkadaşımla kadıköyden üsküdara dönüyoruz. son otobüsteyiz. tam doğancılar yokuşundayız. otobüste bizden başka bir kişi daha var. bir de şoför. arkadaşım bululu bululu diye kafa önde önüne kusmaya başladı. yerler de battı tabi. amk kafası güzel arkadaşın. bir şey de diyemedim. şoför geldi hemen küfrede küfrede. elime bir şeyler tutuşturdu ben de otobüsü temizliyorum amk. otobüsü durdurdu doğancılar yokuşunda ben temizliyorum. arkadaşta bakıyor. ondan sonra şoför küfrede küfrede tekrar geçti yanımızdan ama ana avrat sövüyor. sonra arkadaşım sarhoş kafayla şoföre yumruk attı. amk şoför bi sendeledi. sonra baktım biz dövmezsek o bizi dövücek bir tane de ben vurdum şoföre. yere düştü adam. ondan sonra çıktım üstüne sağlı sollu vurdum kafamda güzel bilmiyorum naptım. sonra baktım kapılar kapalı. sürücü koltuğuna gidip tuşlardan birisine bastım. orta kapı açıldı amk. tekrar şoförün yanından geçip indik. sonra kaçtık yurda. 2 gün youtube da kendi vidyomuzu aradık şoförü döven gençler diye. bir şey çıkmadı sonra