bombok olan aşk hikayemi anlatacagım ibret alın

-devam-

yürüyor emniyetin o tarafa doğru.
gidip konuşmaya çalıştım.
-olivium da gördüm seni- diye girdim söze.
-tanışalım mı- dedim sonunda.
istemedi.
bir şey diyemedim. gibtir olup gitti.

ama iyice dengemi kaybetmiştim. biraz daha dolaştım zeytinburununda.
tek başına kız arıyordum, gidip konuşmak için. saatlerce uğraştım. denk geliyordum bazısına ama durduracak zamanı bulamıyordum. ya biri geçiyordu ya teyzeler ya bilmem ne.neyse

o gün, toplam üç kızı durdurdum, hiçbiri tanışmak istemedi.
ertesi gün. bakırköy de denedim.
4 kızla tanışmak istedim.
hiçbiri istemedi.
sadece bir tanesi- benim erkek arkadaşım var- dedi.
diğerleri biraz tırsarak- def ol- demeye getirmişti.

niye böyle bir şey yapma gereği duydum bilmiyorum. dediğim gibi çaresiz kalınca, ne olursa olsun diyorsun.
iyi ya da kötü, ne olursa olsun. yeter ki bir şey olsun dıbına koyayım.

bakırköyde turladıktan sonra eve döndüm. tak gibi hissediyordum kendimi.
2 günde 7 kızdan ret yemiştim.
bir taktik olsun size, hiçbir kıza- seninle tanışmak istiyorum- demeyin. yüzde 100 hayır der amk.
neyse

o gece antalyalı kıza mesaj attım.