bombok olan aşk hikayemi anlatacagım ibret alın

-devam-

bir gece mesaj geldi telefonuma.
sinemaya gittiğim, antalyalı kız.
- ne yapıyorsun- dedi.
böylece konuşmaya başladık.
bu kızlar harbiden tuhaf beyler.
2-3 gün konuştuk bununla. bayağı bir sıcaklaştı muhabbet.
regl gününü falan yazmaya başladı. o derece kadar vardı. neyse.

- buluştuk, çok hızlı bir şeyler yaşandı ama hiç merak edip mesaj bile yazmadın- dedi.
cidden kızı ne aramıştım ne de bir mesaj atmıştım.
kıza direkt -canım istemedi- dedim.
beyler bu aslında bir huur çocuklugur.
sevdiğim kızı görmek için saatlerce beklerken bir yerde, bu kıza yaptığım muamele sinirimi bozuyordu.
birine aşıksın, diğeri öylesine diyeceksiniz.
ama öyle değil lan.
dıbına koyduğumun hayatında, sevdiğim kız - seninle tanışıklığım olsun istemiyor- diyor sana.
bir başka kız, öyle ya da böyle, mesaj atıp konuşuyor.
bir şeyler yapıyor.
ona yaptığın muameleye bak dıbına koyayım.
belki vicdan yapıyormuşum gibi duruyor ama çok garip lan.