üniversite 3 sınıf öğrencisiyim

Bi kız için hayatını gibmeye değmez, tanımadan etmeden birine bu kadar bağlanmak çok anlamsız, hayatını düzene koyup yoluna devam et... Hepsini düşünüyor ama hiçbirine zihnim izin vermiyordu. Aşık kalmak mantıkların en torpillisi, sen ne düşünürsen düşün odak hep onda kalıyor. Aşık kalıyorsun ister istemez. Onu göremedikçe de giderek çıldırıyor sonra bu çılgınlık normal hayatına dönüşüyor. Ben yolda giderken yine böyle her zamanki gibi düşünce akınları beynimi yer bitirirken yol kenarında biri bana " şşt yakışıklı" diye laf attı. Dönüp bakmadım bile. " Beni hatırlamadın mı güzel çocuk?" deyince döndüm bir de baktım bizim travesti. Ne yapacağımı bilemeden öylece kalakaldım, o da zaten yanıma kadar geldi ve gel biraz konuşalım dedi beni yanına çekti. "Otur şöyle bakalım" dedi ve bir kepengin önüne oturduk. O geceki işi erken bitmiş ama evine gidesi de yokmuş gelmiş taksimde iki bişeyler içmiş. Onların işleri de çok zormuş falan anılar anılar başladı konuşmaya. Hiçbir şey sormuyor sadece konuşuyordu o travestilere ait ses tınısıyla. "Travestilik huurluktan daha zor, bir huur gece çalışıp gündüz ev kızlarından daha ev kızı olabilir ama bir travesti her zaman travestidir." gibi bir cümle kurdu o dikkatimi çekti ve dedim sen nasıl böyle oldun diye. Anlattı da inanın hiçbir şey hatırlamıyorum dikkatimi de toplayamadım zaten bi daha. Yarı uykulu yarı içkili vaziyette orada uyumamak için zor tutuyordum kendimi. Bir ara sustu ve sessizlik çöktü, Gel seni evine bırakayım dedi, olur dedim. Bi taksi çevirdik. Sonrasını hatırlamıyorum zaten uyumuşum yolda.