üniversite 3 sınıf öğrencisiyim

"Eğer yeni bir makina bulduysa belki yine gülhanededir." dedim ve yola koyuldum. Sabahtan akşama kadar aynı yerde bekledim, gelmedi. Ertesi gün de bekledim, yine gelmedi. Ertesi gün yine bekledim tabii ki yine gelmedi. Zeytinburnu tramvayı fikri cazip gelmeye başlamıştı şimdi de, oraya da gittim sabahtan akşama kadar üç gün de orada bekledim. Hatta güvenlik üçüncü gün beni ufak bir sorguya dahi çekti az daha başım belaya giriyordu. Her gün dışarıda fotoğrafı ismi ya da herhangi bir şeyi hakkında hiçbir şey bilmediğim birini arıyordum. Yine her günüm aynı geçiyordu ama bu sefer istanbulu geziyordum. Umudum çok kuvvetliydi aradım aradım ama bulamadım. Hani o mutlu mutlu hayal aleminde yaşayan adam vardı ya, günler geçtikçe yerini umutsuz hayattan bezmiş sevimsiz birine bıraktı. Hiçbir şeyden keyif alamaz yüzüm gülmez dünyayı umursamaz oldum. Aileme durumu belli etmemek için ise maske takar gibi eve gelince şaklabanlıklar yapıyor türlü türlü şakalarla çok moralli davranıyordum. Bilmiyordum ki bu benim her zaman takacağım bir maskenin provalarıymış.