üniversite 3 sınıf öğrencisiyim

Evet beyler kaldığım yerden devam ediyorum. Ne olduğunu anlamadan kendimi anlamsız bir boşlukta buluvermiştim. Uzun yolculuklarda araba ezmiş bir kedi görünce heyecanla bakan, dilencilere allah versin bile demeyen, otobüslerde başıma dikilen yaşlı teyzelere kulaklık kulağımda uyuyor numarası yapan kısacası insanlıktan nasibini almamış birisi olan ben bir anda kelebek kovalayıp kahkaha atan yüzünde sürekli sabit bir şapşal gülümsemesi olan angutun tek oluvermiştim. Günlerim yine aynı geçiyordu, ama bir yandan da hayal dünyasında yaşıyor gibiydim. Zaman böyle geçip giderken artık hayali yetmez olmuştu. Zihnimde onu o kadar putlaştırmıştım ki görmeye cesaret edemez olmuştum. Ne yapıp edip onu bulacaktım elbette. Ama bulsam bile ne diyebilirdim ki ? Hem bana neden sarılmıştı ki sonuçta ben onun makinasını kırmıştım. Daha ismini bile bilmiyordum ki. Kim bilir kaç tane eşcinsel vakfı vardı oradan da bir şeyler bulamazdım. Zeytinburnu tramvayında iniyordu sonuçta öyle değil mi illa ki bir gün yine oradan geçecekti.