üniversite 3 sınıf öğrencisiyim

Hayatta her şeye dayanılabilir, ama beni kendimi odamdaki saatin tik taklarını buz kesilircesine dinlerken bulmak kadar hiçbir şey korkutmaz. O duygu yalnızlığın doruk noktalarındandır. Umarsızca tavana bakarsınız, telefona bakarsınız, gidip iki ekmek parçası atar yine odaya gelir aynı hissi yaşamaya devam edersiniz. Etrafınızın size saygı duyması, sizi sevmesi, sizinle ilgilenmesi yalnız olmadığınız anldıbına gelmiyor çoğu zaman. insan hayatında kendisine bir iki durak için bile olsa yanında olacak bir yol arkadaşı istiyor. Arkadaşların şamataları gırgırları belki yoğun bir çalışma gününden sonra iyi gelebilir, ama bir kere yalnızlığı hissettiğinizde onların tiyatrosu size masal gibi gelir. Sabah uyandığımda yine öyle hissettiğim günlerden biriydi.