üniversite 3 sınıf öğrencisiyim

Sekizinci nesil yazar olduğuma bakmayın. Daha önce arkadaşın hesabıyla giriyordum hesaba. Size bu yıl başımdan geçmiş bişeyler anlatcam. Ben olayı yaşadım, benim için güzel bir serüvendi ama işte insan anlatınca o günleri yeniden yaşıyormuş gibi oluyor ve bu his hoşuma gidiyor.

Fizik olarak da yüz olarak da klagib bir türk genciyim. Halı sahada her zaman defans oynarım, kaleye dahi geçirtilmem. Basketbol bilgim üst düzeydir ama bilekten şutu potaya değdiremem. Hayatım boyunca 10 gramlık kalemlerle romanlar testler dersane ve arkadaş ortamları arasında geçen bir hayatım oldu. Üniversitede biraz daha yırtıklık kazandım, bi yaz kapalıçarşıda çalıştım, kafede garsonluk yaptım, kamyonetle meyve sebze satanlara kalfalık yaptım. inanın kişisel gelişim kitapları yalan dolan bunları yaşamanız gerekli.

Beyler lisede çoğumuz gibi bi kıza aşıktım ve hayatımı gibti, ama bence bu hepimizin tecrübe edip unutup gitmesi gereken bi olay. 4 5 tane sevgilim, sevgili denirse, oldu fakat el ele tutuşmaktan daha öteye gitmedim. Bunu yaşamam gereken özel birinin varlığına inandım. Tüm o kızların yapmacık gülüşleri, birbiriyle her konuda yarış içinde olan hırslı sevimsiz halleri vs. biliyorsunuz tüm o kızların tipik özelliklerini taşımayan tertemiz birinin varlığına inandım hep. Ve onu bulduğumda kaybetmeyeceğime emindim, çünkü o da beni arıyordu zaten ve beni kaybetmeyi göze alamazdı. En azından ben böyle düşünüyordum.

Bu bir aşk hikayesi değil beyler. Size birine aşık nasıl aşık olup onunla birlikteyken nasıl beni aldattığını ya da ayrıldığını, tüm kadınlara güven olmadığını ve nasıl muallak olduğumu vs. öyle şeyler anlatmayacağım. Sıkıcı gelirse ya da okunmazsam bile yazmaya devam edeceğim , yazdıklarımı bitireceğim. bunu kendime saygım olduğu için yaptığım kadar aranızda bazı binlerin benim yazdıklarımı takip etme ihtimali hoşuma gittiği için de yapacağım.

Haydi Rastgele….