göğsüm daralıyor yüreğim kanıyorrr

Yanlış kaleme alınmış bir hikayenin recmedilmiş kadın oyuncusu.

Tırnak etlerimi lime lime ederken gözümden akan yaşı damlaya damlaya göle çevirme niyetindeydi. Atılan hiçbir çığlık yardım çağrısı olarak kabul edilmiyordu buralarda. içime dönecekken dışıma kustum, o an. iz süren bütün aç köpeklerin kokusunu alabileceği bir pislikti geriye bıraktığım. Pisliğin tekiydim, içimin kirinde boğulmuş.

Şimdi ses ver sesime;

Radyoda en nefret ettiğin parça avaz avaz bağırırken radyoyu kapatmak yerine işkenceye devam ediyorsun sen. Hep böyle aslında. Gidişat belli, düzen belli. Aptalız çünkü. Acı veren her şeyi başucumuzda ilah belledik biz. Değil canımızı anamızı gibseler affedeceğimiz insanlar varken kendi kendimize verilen bütün sözler istisna kapsdıbına giriyor yine. Kendine ya da sevdiğine adadığın lanetin diyeti bu ödediğin.

-insanlar anlaşamıyorsa , anlaştıklarına yönelir.

Aynen böyle işte.

Farklı hissettiğin birinden de kopamazsın. Bunu iyi biliyorum. Hesapla kitapla olmuyor bu içine sıçtığım işleri. Yaşayacaksın dibine kadar. Ara, sor, bunalt, ağla, sızla. Sonra gün gelecek yorulacaksın çünkü.

Dilediğimiz gibi olmayacak nasılsa. Onu kazanmak için sadece kurallarını yıkmakla kalsan keşke, kendini ulaşamayacağın bir yere kaldırıp sağın solun-önün arkan o’nu belleyeceksin biyerden sonra. Sanki yalnızca o’nu düşünmek için, sadece üzülmek için varolmuşsun ve yalnızca hayat senin başına yıkılıyormuş gibi hissedeceğin çok zaman olacak.



ama Asıl gerçek şu: bu hayat yaşanılır bir yer değil be.. vallahi değil!