onlardan üstünsünüz ama

bence sosyal fobiyi şöyle de örnekleyebiliriz. mesela bugün başımdan geçen olay : düğünümüz vardı.o kadar enerjik durumdayım ki yerimde duramıyorum. kızlar erkekler karışık pistte çiftetelli falan oynuyolar. ulan öyle bi durumdayım ki oldugum yerde duramıyorum. oturduğum yerden ellerimi şıklatabildim sadece. akrabalarım çıkmadan piste çıkıp oynayamadım. çıkınca da ara sıra yere baktım. insanların yüzlerine rahat rahat bakamadım. aslında sevdiğine açılmak da aynı şey gibi. arkadaşların hadi kalk oturmaya mı geldik diye çekiştirir kolundan. sonra utana sıkıla sanki bi tak olacakmış, sanki herkesin gözü senin üzerindeymiş gibi kızararak çıkarsın sahneye. oynayıp inersin pistten. sonra bi bakmışsın aynı devam ediyo hayat. kimsenin gibinde bile değilsin. sonra bütün gün insanların karşısında oynayabilirsin utanmazsın. sevdiğine utana sıkıla açılırsın.ya evet ya hayır der.ve yine aynı hayata devam ne kaybediceksin ki.ama çözümünü bulmak zor.