1. 251.
    +1
    hepimiz bi anda tavana kitlendik. kız öyle bir çığlık atıyordu kii. betül bana sarıldı korkusundan tırnakları koluma batıyordu.ses gitt gide değişiyordu ,hırıltılı bir hale geldi. sonra sanki aynı anda iki kişi konuşuyormuş gibi anlamadığım bir dilde bişeyler diyordu.ses iki hem tiz hem kalın çıkıyordu. üçümüzde boynumuzu içimize çekmiştik. yukarıda savaş vardı sanki, tavan üstümüze çökecek gibiydi.ben aklıma hangi sure gelirse onu okuyordum. gözümde kapıdaydı. semih hemen kapıya yöneldi

    açmaya çalıştı. açıl lan amk kapısı açıl.. kitlemişler lan kapıyı. nereye geldik betül böyle,se biçim insan bu hocan senin.ya bnm ne suçum var semih dye bağırdı betülde. semih yerine otur lan dedim.bi gümbürtü daha koptu. sanki biri yere çarpıyordu kendini.bi erkek sesi, arapça diye tahmin ettiği bir diilde dua gibi bişeyler okumaya başladı.o okudukça diğeri ,yani kız deliriyordu.o erkek bi şey dedikçe, karşısındaki artık her neyse ona bi cevap veriyor gibiydi.en son o erkek sesini yükselterek okumaya devam etti. karşısındaki ise bğürüyordu adeta. yukarıdan da başkalarının çığlığı gelliyordu. üçümüz orkudan birbirimize kitlenmiştik çocuk gibi

    korkmamak elde değildi. hele ki benm pgibolojim çökmüştü iyice.en son çook ince bir çığlık geldi. sonra derin bi sessizliği bozan bi ağlama sesi. kız ağlıyordu.biz birbirimize bakmaya başladık. bitti galiba der gibi. tekbir sesleri geliyordu yukardan. merdivenlerden ayak sesi geldi. kapıda bi gölge berildi. önce kilit açıldı sonra kapı. gülsümdü bu.semih hemen fırladı ayağa.siz ne yaptığınızı sanıyorsunuz ya,hangi hakla kilit altında tutuyorsunuz bizi dedi
    ···
   tümünü göster