1. 76.
    0
    bu yeni gelen panpuştlarımın içinden bi tanesi var ki adı ahmetcan. fırlamanın allahı. patavatsız , arsız ancak bi okadarda sıcak kanlı bi panpamızdı. ben size burda saatlerdir anlattığım şeyleri bu gavata 45 dakikada anlattım. söylemiştim ya bu bin patavatsız diye. anında berfinin yanına fırlayıp ne var ne yok anlatmış neden beni kestiğinden barkın denen it oğlu itle neden çıktığına kadar herşeyi sormuş. ben utancımdan sınıftan öyle bi çıktım ki öğretmenle birlikte girebildim sınıfa. ahmetcan denen bini yanıma çekip berfinin ne dediğini sordum. "o hep senden hoşlanmış ama sen kızlarla çok samimi olunca barkınla çıkmış" dedi. nevrim döndü sıraya öyle bi yumruk attım ki hoca korkusundan 4.4 volümlük bir korku nidasıyla inletti sınıfı. ahmetcana tembih ettim ; gibtir git söyle ona ben sırf ondan hoşlandığım için kavgalara girdim o eften püften bi sebep için mi barkınla çıkmış?" bu sefer oturdum yerimde . ahmetcanla berfin konuşurken berfin sık sık bana bakıp durdu. en sonunda yanıma gelecek cesareti buldu. naber nasılsın demeye kalmadan dışarı çıkmak istedi. çıktık anam. bahçede tenha bi köşede konuşmasını beklemeden ondan çok hoşlandığımı söyledim. o güzel yüzünde güller açtı boynuma o pamuk ellerini doladı. dünyalar benim gibiydi.

    Not: son 2 parttan birincisiydi bu. söylemiştim can sıkıntısından sizinle paylaşıyorum diye. ne siz beklemekten bana küfürler edin ne de ben zamanımı boşa harcıyayım. son part yaklaşık yarım saate gelir çünkü bayağı bi uzun yazıcam.
    ···
   tümünü göster