adaletsizsin hayat orospu cocugusn

küçük kuzenimle bu sabah kahvaltı ediyorduk. nutella yiyeceğim diye tutturdu. yok olm, sabah sabah çıkartma beni şimdi dışarı dediysem de ısrar etti, çocuk işte. üşengeçlikten apartman görevlisini çağırdım, sipariş verdim. zaman geçti görevli geri gelmedi.
cama çıktım bakıyorum. görevli, bir eliyle benim kardeşimle hemen hemen aynı yaşta olan kızının elinden tutmuş, karların içinde sürüyerek yürüyor, öbür eliyle de kuzenimin masa da olan onlarca şeyi beğenmeyip istediği nutellayı taşıyor.
resmen utandım. o kapıyı açıp, adamın yüzüne baka baka o poşeti almak istemedim.
neticesinde açtım. küçük kıza bakarken belli etmiş olacağım ki, annesi temizliğe gitti, evde yalnız bırakamadım. diye açıklama yaptı görevli.
annesi gelene kadar bizde dursun, oynarlar bizimkiyle hem. dedim. seve seve geldi içeri. masaya ikisini yan yana oturttum, ikisine birden bakınca, birinin o çekingenliği, ellerini dizlerinin arasına alıp oturuşunun yanında diğerinin bu nutella donmuş sürülmüyoo serzenişleri.
kimse suçlu ya da sorumlu değil tabi.
muallaksin hayat. adaletsizsin