dayanamicam anlatiyorum

uyandim, gozumu actim

herseyi bulanik goruyordum ama karsimda duranlarin hepsini siluetlerinden bile taniyordum

annem, babam, ablam, nihal ve babasi (annesiyle olan hikayeyi sonra anlaticam), buyuk amcam ve esi

hepsi pur dikkat bana bakiyordu

ama o yuzlerindeki bakis, babamin hayatini aldigi cocugun annesinin bana bakislari gibiydi

baskasina baksa anlamsiz gelebilir ama bana o kadar anlamliydilarki anlatamam.

icimi giciklayan tek sey babam oldu. yine o mahcubiyet bakisi vardi. onun uzumesine ben daha cok uzuluyordum.

burda artik olaylar sebep ve sonuctan cikmisti

ortada duyulan bir kin de yoktu.

sadece kendini bilmez bir cakalin para koparmak icin amaciydi.

bunu herkesin bilmesi ve birsey yapamamasida cabasiydi