salvor v

sen olsan kızardın‚ beğenmezdin‚ yada öyleymiş gibi yapardın...

küserdin‚ kaçardın içeriye‚ girmezdin whatsapp'ına. yüzünü ekşitirdin o'nun muhabbetini açtığımda‚ bir de rakıdan...

"gel bak‚ iyi muhabbet çeviriyoruz" der‚ çağırırdım seni‚ kolundan tutar‚ getirmeye çalışırdım adeta radyoya. inadın inattı‚ göz ucuyla bakardın radyonun muhabbetine‚ beğenmezdin‚ yada öyleymiş gibi yapardın...

sonra sonra‚ ne hikmetse yolun düşerdi radyoya‚yine şansına gibik bir muhabbet dönerdi radyoda‚ "olm sarmadı beni" der‚ çıkardın işin içinden. "hadi‚ sen de üzülme o'na‚ çek bakalım kafayı" derdin‚ "değmez" derdin "kendini üzmeye... koca adam oldun artık... "

sonra aradan 1 ay geçerdi‚ tilki uykusuna yatardın sözlükte‚ moralin bozulurdu arada‚ düzeltirdim usulca "alp kam tu yorself olm regl mi oldun:)"‚ derdim. cevap vermezdin...

1 ayın geçmesi ardından değişmiş gibi görünürdüm ben‚ inbaks ışığımı yakar‚ benim için "bu çocukta iş var" derdin kendine... elma dilimleri kararmaya başlardı meze tabağında, hala iş yoktu aslında bu çocukta.

birden‚ yanardı inbaks ışığım‚ sözlük yıkılır gibi olurdu‚ ben kendimden geçmiş bağırırken‚ sen gözlerini açardın "emre" derdin "yapma, bi' rahat dur... "

triplere girerdim ben. yine aynı tas aynı hamam. sen olsan kızardın‚ beğenmezdin‚ yada öyleymiş gibi yapardın... "emre düzelecek bu seferine!" demezdik ikimizde‚ nazara inanırdık... inanırdık‚ ama sen inanmazmış gibi yapardın‚ beğenmezdin...

yeni kişilerle mutlu olup, kendimden geçerdim ben‚ sen yine sakin‚ yine sessiz olurdun. keyfin yerine gelirdi‚ sen belli etmesen de‚ ben anlardım. sen yine beğenmezdin‚ "radyonun muhabbeti sarmıyor" derdin‚ katılmadığın muhabbet için...

sen olsan... beni kızdırmak için beğenmezdin muhabbeti...

sen olsan... birlikte takılırdık geceleri...

sen olsan... yine bu kadar kaptırırdım kendimi...

sen olsan... yine o'ndan konuşurduk... sen beğenmezdin‚ yada öyleymiş gibi...

ve emre artık oldu, artık mutlu...

bir de sen olsaydın... keşke... o zaman ağlamazdım... yanında...