akıllı insanlar ve normal insanların savaşı

beni bu kadar kıran bir babaya bence hayatının iyiliğini yapmıştım benim görüşlerime hayallerim dışında çok saygı duyardı dinlerdi... ona eğer kendine güveniyorsa

kendi işini kurmasını ve her gün acaba bugün işten çıkartırlar mı?? kaygısıyla yaşaması yerine kendi işiyle ilgilenmesini ve ilk yıllarda ben de onun yanında

olabileceğimi söyledim sonra ben giderim dedim tabi gıçıyla gülmüştür o an çünkü bana hak vermesinin sebebi 17 sene çalışıp kovulmasıydı 17 senesini kendi işine

harcasaydı şimdi nerede olurdu acaba tahmin edebilir misiniz?? zaman zaman konuşuyorduk zaten bilen bilir babanız eğer otelde çalışıyorsa iki-üç günde bir gelir

çok zorlu bir hayattır küçükken ben babamı haftada bir yada iki kere görmüşümdür zordu o zamanlar gerçekten