standart bir gencin hayatnı karartan gerçk olay

Gece 1 oldu 2 oldu derken 2.40 gibi falandı aynı camda bi ışık yandı söndü elim ayağm boşaldı kalbim hızlandı derin nefes aldım daha sakindim anladım ki kibritmiş mum yandı gene ışığın geldiği yerden aynı yere koyduğunu seçebiliyordum bu sefer odamın ışığına ölsem dokunmazdım kafamı bile o kadar ürkek kaldırıyodum ki o perde açılcak diye ödüm kopuyodu adeta tshirt üstme yapıştı çıkardım attım bi köşeye bugün ışık kaçta kapancak kadın tekrar çıkçakmı o pencereden peki ya o ses gene çıkçakmı diye meraktan ölüyodum engel olamıyodum.. O gün kafamı yastıktan 1 cm bile kaldıramamıştım çünkü bugün ucundan ucundan izliyordum ama perde olduğundan ne olduğunu anlayamıyordum hiç gölgede oluşmuyordu perdede oda boş gibiydi sanki. Saat tam 3.21 de kalbim yerinden çıktı hala o anki gibiyim anlatırken bomboş ışıklı perdeye bakarken pat diye kadının gölgesi çıktı yerden sonradan düşündüğüme göre kadın yerde oturuyormuş ve ayağa kalkmış allahım gene o ciyaklama sesi benden başkası duymuyormuydu bunu kulağımı kapadım ve ağlamaya başladım korkudan kafamı yastığa gömdüm yastığı ısırdım çığlık atmak istiyodum o ses neydi kafamı kaldırdığımda ışık sönmüştü ama perde hareket ediyordu ama beni farketmiş olamazdı ben kadın kalktığında yastığa gömülmüştüm acaba biri gördümü diye kontrol etmişti diye korkudan çıldırdım ve uyku tutmayan bir gece daha nasıl uyuyabilirdim ki siz uyuyabilirmiydiniz..