zenginliğide tattım tam tersinide

babam çok iyi niyetli biriydi herkesi kendi gibi görür ihtiyacı olana para araba ne isterse artık verirdi(bi ben mutluluk isterdim onu çok görürdü)babamlar 3 kardeşdi babam en büyükleriydi aralarında ortanca amcam antalyada,en küçük amcan burda istanbuldaydı her şey güzel giderdi annemlerin açısından taaki ortanca amcan antalyadan gelene kadar ( eskiden antalyaya gitmeden önce babamları kazıklamış öyle gitmiş) o geldi sonra babamla haşır neşir olmaya başladı falan derken bi baktım ortak bi dükken açtılar 3 kardeş ben pek gitmezdim o dükkenlara ne biliyim ilgimi çekmezdi annemler ablamlar giderdi onlarda zaten para almaya giderdi aradan dükkenın açılmasıyla 5 ay olmadan dükken iflas etti amcamlar kendilerini kurtardı falan biz kaldık öyle sap gibi