o gün bu gün beyler

hiç edebiyat yapmıcam anlayan istediğini yakalar zaten. orta halli bir ailenin bel kemiğiydi babam. beni okutmak için üç tekerlekli motorunda oyuncak satardı. o zamanlar ufaklığız tabi baba beyin sermayesini odamıza çekmişiz oynuyoruz yekten, kızamıyor da babası oğluna seviyor ama imkanları dahilinde. annem olacak melek, babamın liseyi okumasına yardımcı olduğu için lise diplomalı babamı bu seferde fizik tedavi seminerlerine yolladı hatırlar gibiyim delikanlılar, babamın belge alması gerekiyordu orada. cahil ve bilgisiz babam hiç ayık olmadığı ortamlarda buldu kendini ama üstesinden gelebilecek kapasitesi vardı. artık babam fizik tedavi uzmanıydı ve benim lise geçiş yıllarıma yaklaştık. babam işinde iyi oldukça çevresi arttı, eve çağıran müşterilerinden tut poliklinik sahiplerine kadar tanımadığı adam kalmamıştı koca mersinde. liseyi bitirmemde de evelallah yardımcı oldu, bizim okul müdür yardımcısının bel fıtığını iyi edince müdür yardımcısı da bana okulda arka çıktı, notlarım yükseldi devamsızlığım faaliyetten sayıldı. Lise bitti velhasıl bi taka sinek olamadık beyler. gel zaman git zaman yaşımız 19 olmuş, göze batıyoruz icabında