acayip rezil oldugumuz anlar

lise3 falandı yanlış hatırlamıyosam.

sınıftakilerle akşam bi halısaha yapalım dedik. halısaha falan olduğundada ben ayarlıyodum daha ucuza getiriyodum amk ağzımız laf yapıyo az bişey. her neyse o günde o zamanki sevgilime sözüm vardı okuldan sonra buna bi sürpriz ayarlamıştım onu halletcektim vs. bizimkilere dedim okuldan sonra kızla buluşcam bugün benim yerime sen git dedim bizi bi arkadaşa. tamam dedi verdim kaporayı buna. neyse okul dağıldı falan. bende kızla buluscagımız yere gittim. o arada cocuga mesaj atıyorum. bu arada cocugun ismi kürşat.

-kürşat halletin mi lan halısahayı?
-cevap versene gibik senimi beklicez amk
-ayarlayamadıysan belanı gibtim senin yarın çıkma karşıma
-senin yapacağın organizasyonuda senin beyninide gibeyim dıbına kodumun yeteneksizi her işi eline yüzüne bulaştırmak zorundamısın.

5er dk arayla bu mesajları attım çocuğa tabi hiçbirine cevap gelmiyor ben delirdim kızı beklerken. neyse kız falan geldi oturuyoruz içimdende sövüyorum kürşata. sonra telefon çaldı açtım. kürşat'ın annesi arıyordu amk yerin dibine girdim. fatih oğlum telefonu şimdi gördüm. kürşat telefonu evde bırakmış halısahayı ayarlamaya gitti okuldan gelir gelmez dedi. ulan yerin dibine girdim kadının karşısında. sesim çıkmadı anladım teyzecim çok teşekkürler diyip kapadım. ulan hala aklıma gelince vay ananı gibeyim diyorum öf ulan öf ne utanmıştım o gün.