evet beyler itiraf zamanı

istersen gel bana muhabbet ederiz dediğinde içimi hem bir korku hem de bir heyacan sardı. kalbim yerinden çıkacak gibi atıyordu. cevap olarak gelmek istediğimi yazdım ve o da aşağı inip kapıyı yavaşça açacağını söyledi. ben daha çok heyecanlandım ve az kalsın evin kapısının anahtarını almayı unutuyordum. aşağı indiğimde sokakta ve evlerin balkonunda kimse varmı diye iyice baktım ve karşıya yürümeye başladım. eğer bir gören olursa çok büyük rezillik olurdu. artık bu mahallede ne onlar ne de biz kalamazdık. bi gayret diyerek karşıya yürüdüm. zaten beş altı adımlık mesafeydi ama içimi bir korku aldı ve midem bulanmaya başladı. kadın kapıyı yavaşça araladı ve beni hemen içeri çekti. kendisi de heyecandan nefes nefese kalmıştı.