ateistim dindar bir hatuna aşık oldum dertliyim

çünkü ilk aşık olduğumda 19 dum bir sonraki 21 di ve 26 yaşına kadar 5 yıl boyunca onu unutamadım kimseyle duygusal bir ilişki yapamadım. 26 yalında askerlikten 6 ay kadar önce bir hatunla tanıştım ve inanılmaz aşık oldum . askere gitme kararı aldım. gidip döndüğümüzde evleniriz diye. döndükkten 3 ay sonra ayrıldık. 1 yıl kadar sadece telefonda konuştuk bir kopup bir barışıyorduk ama sonuçta 3 yıldır yüzünü görmedim ve unuttum sonunda. bukadar sevip haybettikten sonra insan haliyle aşka inanmadığını düşünüyor bir süre sonra. son 3 yılda bikaç kız arkadaşım daha oldu ama sevgilim yada aşkım kelimesini bile kullanamadım onalra karşı nedense. ama bu kız çok farklı. beklemediğim bi zamanda karşıma çıktı ve tutuldum resmen. aşkmıdır hayranlıkmıdır bilemiyorum ama senin dediğin gibi sabah kalktığımda onu düşünerek uyanıyorum eski günlerdeki gibi ve kaybetmek istemiyorum onu. ve benim ailem kapalı bir aile , annem ablam akraba kadınları hepsi kapalı. bu kız tam tersi bi aileden ve kendiside öyle. kalkıp istemeye gitmek için benim ailemi ikna ettikten sonra birde onun ailesini ikna etme derdi başlayacak. kızıda kırmak istemiyorum sonuçta orla kimse kimseye hiçbirşeyi inandıramaz. ben zaten o tarz bir aile istemiyorum. daha farklı bir yaşam istiyorum ama dediğin gibi işte öyle bin gibi evlenilmiyor. ben oakdar takmam kafaya aslında az buöuk birikmişim var. maddi olayları hallederim evlenir giderim ama benim kendi ailemden onunda kendi ailesinden uzaklaşması gerekecek. nasıl olucak napıcam bilmiyorum ama vazgeçmek istemiyorum hatundan. hay ben böyle toplumu da mahalle baskısınıda gelmişini geçmişi diye sövmekten başka birşey gelmiyor bu aralar elimden. ne yapsak sence ?