babamın bakkal dükkanıyla kazandıklarım

nese beyler, 2 ay falan bu hiç ödeme yapmadı. o dönem de benim ödeme sıkıntılarım falan oldu, sinirliyim.
karıdan gelecek para beni kurtaracak değil, bakmayın amk. ama yine de insan "bu böyle yapıyor o öyle yapıyor o yüzden ödeyemiyorum işte amk" raddesine geliyor. ben de geldim, ya abla, dedim. bu olmaz ama böyle en azından arada bir bir şeyler öde, dedim.

bu utandı sıkıldı. çocuğa anca yetiriyorum ev kirası falan diye geveledim.
valla ayıp oluyor abla ama, dedim.

bu başı önde ayrıldı dükkandan. sonradan üzüldüm haline. akşamüstü temizlikten dönerken gördüm bunu sokakta, seslendim, dükkana geldi. eline para sıkıştırmış, ödücektim şimdi para aldım temizlikten, dedi.

tamam, dedim. önemli değil sıkışıksan sonra ödersin.
ya da, dedim.
benim evin hali harap, haftada bir bize temizliğe gel öyle fitleşelim.

tamam, dedi olur, pırıl pırıl yaparım ben.
içim rahatladı benim de.