inci ya rakos

cuma deyince aklıma eskiler geldi yine. olm eskiden imkanlar gerçekten ne kadar kısıtlıymış lan. bak parasızlıktan bahsetmiyorum imkansızlık diyorum. 90 lı yıllar falan işte doğalgaz falan yoktu benim yaşadığım şehirde o zaman. apartmanda oturmak bile zenginlik belirtisiydi. tüp en ciddi masraflardan birisiydi. kışın, haftada bir gün sıcak su verilirdi kazandan dairelere. bütün apartman aynı gün yıkanırdı. genelde perşembe günleri olurdu ertesi gün cuma millet abdestini alsın diye. şimdi baktığında kötü gibi gözükse de komşular arası bilinçaltı bir ortak paylaşım gelişti o seneler. mesela her akşam meyvesini tatlısını alıp oturmaya gelen komşunun karısı perşembe akşamları gelmezdi. bilirdi ki o akşam her gece kahvede oturan evin reisi eve erken gelip eşini gibecek, zemin katta oturan teyze o gün bir başka hasretle beklerdi camda belkide son kurşununu sıkacak olan yarım asırlık beyini. sadece o mu apartmanda eli yannan tutan herkes o akşam tatlı bir bayram telaşı havasında koştururdu eve. kapı önü sohbetleri olmazdı perşembe günü, çocuklar erkenden yatırılır ışıklar erkenden kapatılırdı. o gece banyo giderlerinden su sesi ekgib olmazdı. bütün apartman komşular duymasın diye dudaklarını ısırıp gözlerini kapatarak sevişen kadınların sessiz çığlıklarıyla yankılanırdı. karı koca küslükleri o gün biter dertlere tasalara bir es verilirdi. ya şimdi öyle mi? her ne kadar teknolojik açıdan bi çok şey insanların menfaatine olsa da insanlar sevişmek için zaman kollar oldular. kapı çalar mı acaba birisi gelir mi diye. eskiler iyiydi iyi.

...

bu adama dikkat edin.

yazılarını takip edin.

diğer dalyarak modlar gibi değil.

adam sosyolojik gözlemler yapıyor.

...