benim babam işte bu hikayemdir

devam ediyorum dış kapı mandalları size sonra cevap vericem

o sorunun nerden cıktıgını hatırlamıyorum tam olarak ama sanırsam annemin kefillik yaptıgı bi huur cocugu borcunu ödememiş anneme kalmısdı öyle bişeydi. herneyse ben okul falan yok tabi girdim bi işe ayda 1 lira anca alıyorum. 1 sene sonra bütün borcları kapattık. babamla hiç bi muhabbetimiz yok ama. sonra aradı bu bin beni şirket açmış gel yanımda çalış diye. annemle ablamla konustum. annem git oğlum babandır , yer açmış bizde biraz rahat ederiz dedi. neyse dinledim kadını. gittim. 1-2 sene hergün burnumdan getirdi. daha sonrasında fıtık cıktı huur cocugunda üst düzeyde bi fıtık. yatalak gibi bi gibim şimdi arada bi geliyo şirkete. ama ben o sıra dıbına bile koydum şirketin. o kin ve nefretle heryerden zarara sokuyorum zütü. hala onun yanındayım ve hergün binlerce kez küfür ediyorum o herife. yüzünü gördüğüm zaman küfür ediyorum

daha bi kere sarılıp baba demedim. baba kavramı nedir bilmiyorum. aksam saat 7den 8den sonra eve baba gelir diye bişey yok. hani diyosunuz ya geri kafalı bağrıyo gibiyo vs vs keşke başımızda bize bağaran geri kafalı bi herif olsaydıda baba nedir bilseydim..

ama ben bunları yaşadıkça ilerde eğer cocuklarım olursa bunların hiç birini yaşatmıcam.
ufak bi tavsiye olsun size.. ne gib yerse yesin babanız ananızı koyup gitmediği sürece adam gibi adamdır. eğer sabah kalkıp işe gidiyosa , o eve ekmek getiriyosa o adam harbiden adamdır.

beyninizi gibtim biraz kusura bakmayın. eyvallah.