anna karenina

cesurdu anna. aşk için kurulu düzenini, saygınlığını,hayatını ona adamış bir erkeği, oğlunu yıktı. doğruluğu tartışılır,ama korkmadı hiç.
vronsky onun kadar cesur değildi hiçbir zaman. ferdi olduğu o elit ve samimiyetsiz kesimden kopamadı bir türlü.
eleştirdikleri ne varsa ilk fırsatta icra eden iki yüzlü insanlar ve vronsky'nin kayıtsızlıgı ölüme sürükledi annayı.
uğruna hayatını bir mücadeleye döndürdüğü adam ona çok uzaktı artık. bütün o alaycı bakışları, iğneleyici sözleri, yalnızlığı,dışlanmışlığı tek başına taşımasi istendi.

vronsky birlikte yaşadıkları dönem rahatca partilere, davetlere,operalara katılırken anna dort duvar arasında onu beklemek zorundaydı. cıkamazdı dısarı, herkes kafasını cevırıyordu cunku, konusulmuyordu onunla, asagılanıyordu. ustelık vronsky'ye karsı eskısı gıbı, hıcbırsey olmamıs gıbı davranan ınsanlar yapıyordu bunu. ikisinin faturasını de annaya kesiyorlardı.iki kişinin acısını yasamak zorunda bırakıldı.hem kendi diyetini hem sevgilisinin diyetini ödedi.

üstelik bunları karenin gibi bir adamın kanatları altından çıktıktan hemen sonra goguslemek zorunda kalmıstı.
karenin; sadık, ailesini daima gururlandıran, guvenilir sevgi ve sadakat dolu bi es.tek ekgibleri olan tutku onları nerelere sürükledi.

hep söyle dusundum, anna ölmeden önce sectiği hayat için pismandı,ama geri döndüremezdi hicbir seyi. karenini kaybetmis, vronsky'ye zaten hiç sahip olamamıs,bes para etmez insanlara kendini hor gorme fırsatı vermisti. yıkıcı...

anna karenina'yı bir cok kadından ayıran sey yasadıkları değil cesaretidir.o rayların kenarından geri donen yuzlerce kadın olduguna yemın edebılırım.