ağlamaklı gerçek capsli hikaye

-tamam seda unutmam bunu şimdi carmene söyliycem dışarı çıkınca ısırsın seni
-annesine yapmaz öyle şey benim kızım
-babasıyım ben onun ben dersem yapar
-beni daha çok sevdi ilk görüşte bağ kurduk biz
-ben 8 şeritli köprü kurdum senin bağın sökmez bize
-çok kötüsün biliyorsun di mi
gel buraya gel
sedayı kolumun altına alıp dudaklarına uzun bi öpücük kondurdum
bunun karşılığını kalçalarıyla tam çüküme oturarak verdi
biraz öyle öpüştükten sonra tekrar yanıma oturdu
-aşkım televizyonu açsana
açıktım ben
carmeni alıp çıkalım
masaj yapar mısın

makineli gibi konuşuyor her cümlesinden sonra sırıtıyordu
amacı beni sinir etmekti ama attığı kazıklardan sonra sinirlerim çelik gibi olmuştu
seda çocuklaşmış ayrı bir tatlı olmuştu
annesine kendisine biraz daha kola içirmesi için yalvaran kız çocuğu gibiydi
ne istediğini kendiside bilmiyordu ama sadece istiyordu

o sırada aklıma carmene kimin bakıcağı geldi
ben çalışıyordum
annem şehir dışındaydı
babamda annemle gitmişti
carmeni öyle bırakmaktansa işi bırakırdım
ama yinede şansımı deneyip seda saçmalamaya devam ederken sordum
-aşkım carmene 1 hafta sen bakar mısın
-ciddi misin
-evet annem şehir dışında bende çalışıyorum bakıcak kimse yok annesi değil misin bakarsın heralde
-bakmaz mıyım aşkım ya çok mutlu oldum
-bak iyi bak ama kızıma
-senden daha iyi bakarım ben ona
-ee annene ne diyceksin
-abdullah ve benim köpeğim diycem
-oldu. sonra gelip beni öldürsün seni eve kapatsın carmenide sokağa atsın
-yok bişey demiyor artık annem sana
gülümseyerek söylemişti bunu
-allah allah başına bişey mi düştü annenin
-hayır ama. ben çok ağladım o görüşmediğimiz zaman. biliyorum kötü birisi değil annem. oturdu konuştuk.
aslında senin iyi birisi olduğunu söyledi ama benim takıldığım insanlardan farklı olduğun için sana ve bana zarar gelmemesini istemiş.
senin beni ne kadar sevdiğini fark etmiş çünkü. bakışlarından anlamış. benimde daha önce sevgililerim oldu abdullah. onlarıda çok sevdim yalan yok. ama annemin karşısına geçip birisi için ilk kez ağladım. ilk kez seni tanıştırdım. sonradan çok pişman oldum tanıştırdığıma ama şimdi iyiki tanıştırmışım diyorum. dün konuştum bunları annemle. okula geldiğini. öğretmenlerim görmesin diye nasıl saklandığını anlattım. bana nasıl sarıldığını. gözlerinin nasıl dolduğunu. eve giderken seni düşünüp nasıl ağladığımı söyledim ona. dayanamadı. o çocuğu hiç bırakma dedi. arkadaşlarını dinleme değerini bil dedi. yavaş yavaş anlıyorum değerini aşkım. telefonuda geri verdi. bu da senin bana aldığın telefon.

yine gözlerim dolmuştu amk.
konuşucaktım ki parmağıyla susturup tekrar öptü.
bu güzel anı kelimelerle bozmak istemiyordum. çünkü kelimelerin anlatamıycağı kadar çok seviyorum seni dedim.
başını omzuma yaslayıp sessizce ağladı.
lütfen bırakma beni dedi..