ilk aşkımı anlatmak istiyorum

o öpücükle içimin ateşi dışıma vurmuştu, kızardığımı hissedebiliyordum. arada bile çıkmadık salondan. el ele sadece sustuk. film bittiğinde ise yine el ele çıktık salondan. filmin tek cümlesini bile hatırlıyorsam adam değilim. sıra yemekteydi. el ele gittiğimiz köfteci-dönerci tarzında bir yerde yemeklerimizi yedik.
ben tuvalete gitmek için izin istedim, giderken de hesabı ödedim. biraz daha oturduk orda bir şeyler içtik, az da olsa konuştuk en son hesabı istedi. durumu anlayan garson, 'bugün şirketimizin 10.kuruluş yılı, müşterilerimizden hesap almıyoruz. ne yerseniz bizden' dedi gülerek. bu adama bi ara bi yemek ısmarlamam lazımdı, sevdim muallakyi. 'birer porsiyon daha getirin o zaman bize' dedim, gülüştük. ama kız inanmadı tabi, bana tatlı-sert bir bakış attı. bir şey demeden kalktı, elimi uzattım tuttu. evi yakınmış, oraya kadar el ele yürüdük. ayılırken bana baktı, bir şey demeden sarıldı. o kısa sarılma, bana daha da bi kısa geldi.

'sana hala bi yemek borcum var' dedi.
'borçlu kalmak iyidir, en azından kendimi unutturmam' dedim.

bir daha sarıldık ve ayrıldık. her şey çok mu hızlı gelişmişti acaba ? bu kadarını kimse bekleyemezdi heralde. bi çapanoğlu mu vardı bu işte ? cevabını benim veremeyeceğim sorulardı bunlar. ama kızla aynı kategoride bile değildik. acaba benimle eski sevgilisini mi kıskandırıcak diye bile düşündüm. sadece beynimi yedim, hiç bir cevap bulamadım. önemsememeye karar verdim. bakalım diyip sonunu görmeye başladım.
ondan sonraki 5 günün 3ünde buluştuk. ellerimiz yine hiç ayrılmadı. hatta dudaktan bir öpücük bile almayı başardım. ama o benim için öyle muhteşem, öyle aşk dolu bir öpücüktü ki, ereksiyon bile olmadım.

5.gün ayrılırken, 'yarın sana bi sürprizim var' dedi. amele gibi 'ne sürprizi ya eheheh' demedim, sadece 'sen varsan, ben de varım' dedim.