sosyalizmle yönetilen bir dünya

@132 Bir de şöyle bir şey var, hayatta kalmayla sınırlı olmasa bile iki şey var:
Birincisi makine devriminden sonraki dönem için geçerli ama kapitalizm için eksi bir şey: bir işçi eskiden bir alet -örneğin kalemi- kendi yapıyorsa adam ona duygusal olarak bağlıdır. Ben yaptım bunu der, övünür.
Makine olduktan sonra 1 makinenin yanında 10 işçi çalışır ve 500 kalem üretir 1 günde. Emektar adam kaç tane yapabilir? Taş çatlasa 20. işte burada hem emektarı öldürmüş olrsun hem de üretenler, hangi kalemi ben yapıyorum? Bunların hiçbirini ben yapmadım ki? Hangisi benim? Ben o kalemin neresini yaptım, kapağını mı dışını mı? diye düşündükçe kendini üründen soyutlar ve bu da toplumun huzurunu bozar. Asıl rekabeti bozan şey budur.
Artık makine devrimini çok geçtiğimize göre ikinci kısma gelelim.

ikincisi bir işçi kendi ürettiğini alamıyorsa bunalım yaşar ve kendi emeğinden soyutlanır.
Örneğin; bir işçi $100 alıyorsa ve ürettiği ürün $500'a satılıyorsa işçi kendi ürününden soyutlanır. Kendi ürününü almak ister, sonuçta kendi yapmış ve en doğal hakkı ama alamaz.
işçi kendi ürettiği ürünü alamayacak duruma geldiğini farkettiğinde, kapitalizm çöküş noktasına gelmiş olur, ama bunu fark ettirmemek için şu anki sistem elinden geleni ardına koyamamaktadır.