suriyeden 3 tane küçük çocuk gelmiş

beyler. en büyükleri 15-16 yaşında falan. konfeksiyona girmiş calısıyo. üstü başı leş gibi. boynu kirden simsiyah olmuş. Gelmeseydiler amk biz mi çağırdık diyeceksiniz. Size hikayelerini anlatayım.

Bunların türkiyede amcası var. Babasıyla amcası telefonda konuşuyor. Kaçın buraya bizde kalırsınız bi süre diyolar. Tam kaçarken yakalanıyolar sanırsam. Çocuğun ailesi çocukların kaçmasını sağlıyolar ama kendileri suriyede kalıyolar. Amcalarına ulaşmaya calısıyo cocuklar. telefonda görüsüyolar adam diyo ki biz zaten kalabalığız bakın basınızın caresıne. ulan oc madem bakmıcaksın niye cagırıyosun.

neyse çocuk hüngür hüngür ağlıyomuş bütün gün ailesinden haber alamıyo diye. doğru düzgün yemek dahi yemiyomuş.

kücücük bi dükkan tutmuslar kendilerine. ama harbi cok kücük. 5 kişi toplansak yayıla yayıla oturamayız o derece düsünün. Üstelik 200 lira kira istemiş dükkanın sahibi.

not : beyler bende istemiyorum buralara gelmelerini. Biz kendimize bakamıyoruz bide onlara mı bakacaz amk. Ama o cocukların hallerine çok uzuldum. gömlek tshirt pantolon kazak giymediğim montumu bi kaç tanede ufak kardeslerıne bıseyler aldım verdim. Ama içim hiç rahat etmiyor. Sizden yardım edin bunlara diyemem. Ama bana ne yapacağım hakkında akıl bari verin. Çocuk esirgeme kurumu tarzı yerlerde almıyormuş. Yani bi tane polise sordum. Oraya yerleştirmeniz çok zor dedi.

not 2 : okuyun beyler yıllardır sizden ilk istediğim şey bu.

edit : çocuklar istanbul / bağcılarda.