bir futbolcunun hayatı

ben tepeden aşşagıya dogru direk atladım tramvay [nasıl yazılıyo bu amk] duragına amk allahtan tramvay yoktu mustafa ile beraber ayaklarımız yere degmeden koşuyorduk amk oglanlar barzo tiplerdi elde tesbih saçlar fönlü at gibi koşuyordu ama kat kat daha kalıplıydı bizden yaklaşık bi 1 km koşuşturmacadan sonra oglanların bizim peşimizi bıraktıgını sanmıştık ve durduk amk zütümüzden soluk alıp veriyorduk yazında getirdigi sıcakla zaten zütümüzden ter akıyordu mustafa
-amk boşa koştuk oglanlar ksh den sonra kaybetmiştir bizi
- ya giberim mk dayak yemekten iyidir

biz soluklanırken arkadan aha orada huur çocukları (evet amk yanlış duymadınız huur çocukları hemde bana giberim lan onu) benim şarteller attı amk etrafıma bakındım mustafa napiyon amk der gibi bakıyordu soda şişesine takıldı çocuklar gelene kadar yarısını kırmıştım amk ne olur ne olmaz bu binlerde genellikle sallama vs. oldugu için mustafa
-sen varsan bende varım amk
-biliyodum o yüzden durdum :D

mustafa bininin capsini hikayenin ilerisinde atacam bu bin benden kalıplıydı adamlar karşımızda durdu ben soda şisesini sol elime aldım direk salladım ileri dogru yakınından bile geçmemişti amk addıbının ben daha elimi toplamadan adam bilegime saglam bi tekme indirmişti elim kırıldı sanmıştım bin bin sırıtyordu karşımda mustafa
-ne gülüyon lan dal yannan ?
oğğlan gülmeyi kesti mustafa saglam bi yumruk eçirdi amk mustafa bi iki adım sendeledi sadece bende o adama vurdum dayak yiyecegimizi biliyorduk ama ne kadar zütürürsek kar kar amk mustafa hemen olaya dahil oldu ama bizim vurduklarımız 5 pointse oglanlar vurdugu yerde gibiyordu ebemizi en sonunda ben adamın hayalarına doğru saglam bi tekme salladım mustafada sallamıştı adamlar ugunurken biz son can havli ile oradan topukladık eski mahallelere doğru sarkıyorduk