mars a kestirmeden gideceğiz diye kaybolduk amk

arkasından baktım, kafasını eğmiş kızın zütüne bakıyor. güvenemedim ben de girdim arkalarından. elin paralel evreninde hapse düşürecek bizi huur çocuğu.

benim girdiğimi görünce sinsi gözlerini üzerime dikti. onu kontrol etmek için girdiğimi biliyordu. biraz kaş göz yaptı, ben takmayınca kulağıma eğilip hatun yalnız kalmak istiyor kanki, sen çık biraz dolaş istersen. dedi. yerimden kıpırdarsam zütümü gibsinler tarık. başımızı belaya sokacaksın. al şu içki poşetini, gidiyoruz. dedim sertçe.

biraz mırın kırın etti ama kararlı olduğumu anlayınca boyun eğdi. kıza dönüp bekle beni maralım, döneceğim mutlaka. dedi. kız profil fotoğrafı için şaşkın pozlar veren ergenlerin anlamsız ifadesiyle bakakaldı arkamızdan...

yola çıktığımız gibi tarık bi yer bulalım da şunları soğutup içelim aga. dedi.
bir süre bir şey söylemeden yürümeye devam ettim. sessizliğimin onun üzerinde uyguladığı baskı zirve yaptığında bak kardeşim, hastaneden kaçtık, ebesinin amında bilmediğimiz bir yerde tanımadığımız varlıkların içinde, daracık bir yolda anlamsızca yürüyoruz. sen de gelmiş bana bi yer bulup şunları içelim diyorsun. sen olsan yerimde ne cevap verirdin tarık? lütfen söyle ne cevap verirdin? diye sakin ama etkili bir sesle sordum.

poşetin içine baktı buzdolabını icat etmişlerdir inşallah bu zütverenler. dedi. sol elimi anında ensesiyle bir ettim. çıkan ses yüzünden devasa ağaçlardan kuşlar uçuştu.
aga ne vuruyon yaa diye öne doğru sendeledi. ulan bin, dinlemiyor musun sen beni?! diye yapışacaktım yakasına ki bi baktım yakası yok! üzerindekini yeni fark ettiğime şaşırarak bu ne lan? diye sordum. bu varmış yengende sadece. dedi.

krem rengi, tek parça bi kıyafetti. arap şeyhlerinin giydiklerine benziyordu. kanki yalnız efil efil esiyor alttan ohh dedi ve kıskıs güldü...