bizi mutlu eden küçük şeyleri anlatıyoruz

mesela bir anı olabilir fark etmez ben başlıyorum

sanırım o sıralar oks ye hazırlanıyordum dershaneden çıkmıştım. çok yağmurlu ve güzel bir gündü (güzel olmayabilir anı olduğu için herhalde öyle hatırlıyorum) yanımda şemsiye yoktu hayatımda hiç bu kadar ıslandığımı hatırlamıyorum koşarak otobüs durağına gittim ve otobüse bindim.eve vardım ve içeri girdim başka ayakkabılar gördüm hemen üstümü değiştirip yukarı çıktım babamın kuzenleri bize kalmaya gelmişlerdi mehmet abim ve ayça ablam. mehmet abim benden 3 yaş büyüktü ve çok iyi anlaşıyorduk. ayça ablam benden 5 yaş büyüktü kalmaya gelmesede bir etkisi olmazdı ama yine de bir arada olunca mutlu olurdum. onlarla çok görüşmezdik ama yinede kardeş gibiydik çünkü babaları ve anneleri ayrıydı onlarla bir araya gelince ayrı bir aile gibi olurduk.

o gün lahmacun ve cantık sipariş etmişler bende açlıktan ölüyordum. kapıdan girince bütün evdekileri mutfakta gördüm beni bekliyorlarmış mehmet abileri görünce çok sevinmiştim o anki mutluluğu tarif edemem ve çok acıktığım için 4-5 tane lahmacun yedim. sonra film izlemiştik ertesi günde tatildi anime izleyecektik sanırım death note ve narutoydu.

belki ölene kadar unutmayacağım ve mutlu olduğum bir anı ya da herneyse.

ben çocukken kuzenlerime ve çocukluk arkadaşıma gideceğimiz zaman da aşırı derecede mutlu olurdum amk pgibopatmıyım ben?

şu an ise özlememe ve üzülmeme neden oluyor herşey çocukken güzeldi amk. buna bir anı değilde çocukluğumdan bir kesit diyelim çünkü genelde yaşadığım bir durum anılara ben genelde bu kadar özlem duymam geniş zamanlı, küçükken sürekli tekrarladığım şeyleri daha çok özlüyorum.

beyler kusura bakmayın sizi yordum amk ama sizde birşeyler yazarsanız çok mutlu olurum sizi de dinlemek istiyorum.

bu başlığı giblenmessem giblenene kadar uplıcam bu benim için önemli amk bir nevi dertleşmek gibi hep aşk acısı olucak değil ya

edit:hiç mi çocukluktan anınız felan yok lan herhalde benim mutluluk anlayışım farklı mesela bayramlardan önce sevinçten uyuyamamak vb.