5 sene şizofren biriyle yaşadım

karanlıktan tam seçememiş olsamda kurt olabilir çakal olabilir bu tarz bişeydi, hepsi birden hırlıyorlardı yıllar önceki anım aklıma gelsede bu riski göze alamazdım elimdeki bavulu sallayarak birazda bağırarak geri geri adım attırmayı başardım ama kaçmadılar tabii ki, bi yandan uzaklaştırmaya çalışıyorum bi yandan yerde ay'ın ışığında dal parçası seçmeye çalışıyorum murat binininde yardım etmesini bekliyorum ama hiç bi destek yok, en sonunda aradığım dal parçasını buldum bavulu hemen yere atıp bu binerin üzerine saldırdım bi tanesinin sağ boyun tarafına vurmamla sesindeki o incelik beni rahatlatmıştı ama bunlar gitmeye pek gönüllü durmuyorlardı, bi kaç defa daha sopayla vurdum ama yine nafile en sonunda sopayı bi tanesinin karnına doğru hızlı bi şekilde batırdım sopa tam girmesede karnıkta ufak bi yarık açmaya yetmişti o acıyla hemen kaçmaya başladı diğerleride bi kaç saniye bana baktıktan sonra uzaklaştılar, gidişlerini seyretttikten sonra arkamı döndüm murat bini yok bavulu yerde ama kendisi kaybolmuş, o sırada yoldan geçen aracın ışığıyla yolu takip etsemde o ortamda bulunan tek insan bendim.