sabahın 5inde kalktım

düşüş

zaten saat 4 tü yattığımda. yarım yamalak hala kafamda pis bi şeker düşüşü var. pismiş işte hapın düşüşü bin torbacı 5 saat patlarsın 100 saat patlarsın üstüne yemek yersin diye sıkmış işte zütünden.. yavşak torbacı.

çıkayım çorba falan içeyim dedim. birazcık sigaralık içtim belki toparlar midemi falan diye. 1-2 kapak içmemle hapın pis kafası tekrar geldi.

düşünceler düşünceler...

hayatım utançlarla doludur. çocukluğum gençliğim okul yaşamım. bu gecede hatırladıkça utanılacak bi geceydi. saçma sapan insanların önünde kepaze olmuştum. çok uzun süredir başıma gelmiyodu bu. o bakımdan artık hayatımda o sayfayı kapattım sanıyodum. . ama bu gece malesef tarih tekerrür etmişti gene. aslında ben hazırladım bu zemini pis pis şeyler içerek.

ahhh keşke o kıza yazmasaydım amk. eski sevgilimin sınıf arkadaşı.. hala görüşürler. lan yazdım bari neticeye ulaşsaydı. reddedildim. zaman her şeyin ilacı evet. mesela bunu üstümden atmam en az 1-2 sene sürer. ondan sonrada arada aklıma gelip utanırım tabi...